Local Design in Twello
De meeste huisartsen zullen deze situatie wel herkennen:
“Mag ik uw hand even onderzoeken?”
of
“Ik ga nu uw bloeddruk opmeten”.
Kleine handelingen waarvoor de huisarts niet naar de onderzoekskamer gaat, maar waarvoor hij wel moet opstaan vanachter zijn tafel, om de tafel heenlopen, zijn onderzoekje doen en terugkeren naar zijn zitplaats. Op een werkdagdag komt zoiets vaker voor dan je denkt. Het zou makkelijker zijn om de patiënt over de tafel heen te kunnen bereiken. Maar dat vereist acrobatische kwaliteiten of een heel smalle tafel. die niet breed genoeg zou zijn voor alle spullen die normaal gesproken op de gemiddelde spreektafel liggen en staan. Een computer, de papieren, verschillende instrumenten en wat persoonlijk zaken.
Huisarts Cees Sluimer bedacht een tafel die én breed genoeg is om alles op kwijt te kunnen én die smal genoeg is om over de tafel heen de de patiënt te bereiken. Eén die geen distantie schept bij het bespreken van persoonlijke zaken, maar ook ruimte geeft om af en toe iets meer afstand te nemen. Volgens hem zou zo’n tafel een komma-vorm moeten hebben. Zijn idee werd uitgewerkt door vormgever Rob van Acker die een prototype maakte voor de spreekkamer van Cees. Een simpele, stevige tafel van sprekend europees kersenhout. Aan de raamkant rust de tafel op de bestaande kastjes met voldoende bergruimte en een doorvoergat voor de computer aansluiting. Aan de spreekkant rust de tafel op een enkele stalen poot die door zijn gebogen vorm de spannende kromming van de het tafelblad versterkt. Aan de smalle kant is de tafel slechts 60 cm breed. Daar reikt de huisarts makkelijk overheen en als het nodig mocht zijn, dan rolt de huisarts met zijn stoel makkelijk om de de ronde tip van de tafel en terug.